Right to Information Act

I found that many of us are not just aware of RTI (or) if we know RTI, many of us do not know how to file an RTI ! So this mail is just to share whatever I know J

 

“The Right to Information Act (RTI) is an Act of the Parliament of India "to provide for setting out the practical regime of right to information for citizens" and replaces the erstwhile Freedom of information Act, 2002. The Act applies to all States and Union Territories of India except Jammu & Kashmir. Under the provisions of the Act, any citizen may request information from a "public authority which is required to reply expeditiously or within thirty days.”

 

RTI Guide : http://rti.gov.in/RTICorner/Guide_2013-issue.pdf

 

Tamil Version : http://www.tn.gov.in/rti/proactive/guidebook_rtiact.pdf

 

Steps to file an RTI :

 

1. There is no specified Format for filing an RTI.
   
   You can seek the required information in a Plain Paper addressed to PIO* of the concerned Public Authority or you can address it to PIO at Collectorate, it is the PIO's responsibility to transfer/forward the concerned portions of the request to a PIO of the other authority within 5 working days of the receipt of RTI.  The applicant is required to disclose his name and contact particulars (so that the applicant get the requested information mailed back) but not any other reasons or justification for seeking the information.
   
   Court Fee Stamp for Rs.10 should be pasted or enclosed with the letter as a Fee ! I have attached RTI filed by me for your reference

 

 

English Version :

 

<< File: RTI_Sample_English.docx >>

 

Tamil Version :

 

<< File: தகவல் பெரும் உரிமைச்சட்ட விண்ணப்பம் -  தமிழ்  .doc >>

 

2. There is a online version too https://rtionline.gov.in/ (Refer the image )

 

<< OLE Object: Picture (Device Independent Bitmap) >>

 

 

3. Time limits for replying to the request :

a . If the request has been made to the PIO, the reply is to be given within 30 days of receipt.

b. If the request has been made to an APIO**, the reply is to be given within 35 days of receipt.

c. If the PIO transfers the request to another public authority (better concerned with the information requested), the time allowed to reply is 30 days but computed from the day after it is received by the PIO of the transferee authority.

d. Information concerning corruption and Human Rights violations by scheduled Security agencies (those listed in the Second Schedule to the Act) is to be provided within 45 days but with the prior approval of the Central Information Commission.

e. If life or liberty of any person is involved, the PIO is expected to reply within 48 hours.

*PIO : Public Information Officer**APIO : Asst. Public Information Officer

In all cases only PIO is responsible for providing the required info. J

 

4. Incase if your RTI request is not answered within this period, it is treated as deemed refusal. Refusal with or without reasons may be ground for appeal or complaint. Further, information not provided in the times prescribed is to be provided free of charge. Appeal processes are also defined. (Refer the Guide for more info)

 

5. Please note that there are certain public authorities / information which are excluded from RTI ambit.

 

Central Intelligence and Security agencies specified in the Second Schedule like IB,Directorate General of Income tax(Investigation), RAW, Central Bureau of Investigation (CBI), Directorate of Revenue Intelligence, Central Economic Intelligence Bureau, Directorate of Enforcement, Narcotics Control Bureau, Aviation Research Centre, Special Frontier Force, BSF, CRPF, ITBP, CISF, NSG, Assam Rifles, Special Service Bureau, Special Branch (CID), Andaman and Nicobar, The Crime Branch-CID-CB, Dadra and Nagar Haveli and Special Branch, Lakshadweep Police. Agencies specified by the State Governments through a Notification will also be excluded.

 

The exclusion, however, is not absolute and these organizations have an obligation to provide information pertaining to allegations of corruption and human rights violations. Further, information relating to allegations of human rights violation could be given but only with the approval of the Central or State Information Commission.

 

I have already received a response for one of my RTI (Sorry it is in Tamil L)!

 

 

<< File: Response.jpg >>

If you think you know RTI, then give a try with these RTI Quiz :

http://rti.gov.in/raq.asp

http://rti.gov.in/rtiquiz2.html

http://rti.gov.in/rtiquiz3.html

 

Use this powerful tool of our Democracy to KNOW your rights and GET those rights ! J

Twenty Five Rupees

Its been long since i wrote a post in my blog. It took me lot time to convience myself to sit on writing this!

I would like to go back to my wonderful college life for a short recollection of a event happened. I was a day scholar during my 3rd year.Starting early from home on the way to bus stand for getting my college cab, I saw a middle aged man around 40 - 45 year nearing me. I was stopped by him and he started narrating me a kutty story. He told me " I am native of Tirupur, came here to meet my friend, lost his mobile and purse, can you please help me to get to my place". Since i was in a hurry to reach college I just gave him 25 rupees and rushed to catch my cab.

Another 2 months passed, it was evening 6.30, got down from college cab and was on the way to my home. I usually have the habit of eating junk foods whenever and wherever I can. I stopped to eat watermelon at my usual place. When I was about to finish eating the last piece, I saw the same man, with the same old story repeated to some other person. In these two months I have gained some weight and i was looking a bit different. He approached me and because he couldn't realize me, started narrating the same old story. I gave him not money, Tatak.....Tatak on this face!!!

After a analysis, I came to know there are old man and ladies who say these statements/stories to get money, but the fact being many a time there are fellow person who really lost their belongings and looking for some help.

I am alert after that incident, though at times some person say similiar story. I say "I will inform the police and let police inform your relatives or son", soon they run off. Sometimes I have taken the bus ticket if they travel along my route.

However clever you are, the person cheats you is more clever.

9th Sept 4:00 PM

Heavy rain in Mettupalayam, was about to leave for a meeting in Coimbatore with my friends Sijo, Midhun and Khadar. Only Sijo and myself was there and we were waiting for other two. A old man more than 60 years old came crying near us and start telling the story, but the purpose of visit and the native was different. Following my experience asked him the same question "I will inform the police and let police inform your relatives or son?" . He replied "I dont have son, and when i asked police , he asked me to walk to my place". I know there are some true cases also. I thought i called him and took him to the bus which goes to his place. The bus has just arrived and I asked the driver "Please give me a ticket and how much is that?" Instant reply from his mouth was "Conductor e Kelu pa (Ask the conductor)" Upon which the conductor told it will take 15 min to start.

In Meantime, other two friends reached. I gave him Rs.25, the only money i had in my purse. I just got into the my bus to Coimbatore. I gave the money only because "if what he said was true?". Still with the doubt, I got down from the bus and rushed to the bus in which i made him to sit before few minutes.

A board smile in my face with mind voice "Nenachan da!!! "

 

Even though you are a software Engg/Doctor/Scientist,an uneducated can fool you!

You have to be human friendly at the same time careful from people of this type.

Counseling needs Counseling!

Engineering!! :) Dream for many but still every year thousands of students get into engineering and
thousands of engineers pass out!

Anna univ Counseling being the only way to get into the colleges( though there are private universities and colleges,for many Anna is the only hope). Some cases all the ANNA's have failed.

It was shocking for me when i saw the Anna univ website content. For the welfare and to help students Anna univ website display the status of the Vacancy Positions on timely basis during
counseling.

I had one of my cousins counseling on Aug 1st and we planned to take Computer Science in Jansons under MBC quota, so I used to check the availability of the seats on regular basis prior to
counseling. The no of seats under MBC was 25. But when my cousin went inside the counseling hall on Aug 1st 10.30 batch, less than 20 seats were only available. I checked the same on Aug 1st evening, I found same 25 seats.

And this is the status now:

It was very shocking to see the seat availability is not updated. Since I know for this particular course in this college, now I doubt whether the seat availability for other courses in other colleges will be true or some data!

I am not sure where we are heading to!!

A Man in women's world

         Muruganantham, a Man in women's world. Here is the story behind the invention of worlds low-cost sanitary napkin manufacturing machine.In 1998, Arunachalam Muruganantham was a workshop helper who lived below the poverty line in Coimbatore, Tamil Nadu. The first step to the invention of sanitary towels began when he caught his wife, Shanti, trying to slip away with some filthy clothes. When he enquired her, she said "Nothing, its womens problem", after continuous questions she told its cloth used during her periods. He suggested why cant you use sanitary napkin, she told "the choice was between buying sanitary towels for herself or buying milk for the family".

          This is not just his wife, but 88% of women in India resort to using ashes, newspapers, dried leaves and even husk sand during their periods, according to a report by market research group AC Nielsen called Sanitary Protection: Every Woman's Health Right. As a result of these unhygienic practices, more than 70% of the women suffer from reproductive tract infections, increasing the risk of contracting associated cervical and other cancers.

            Faced with a challenge, Muruganantham decided to create a low-cost sanitary towel for his wife. His entrepreneurial spirit emerged quite early when his handloom weaving father died.Muruganantham drop out of high school at the age of 14.

            Cooking and delivering breakfast to factory workers pressed for time was his first successful venture, but he had to abandon it when he received threats from a competitor who copied his idea. At 15, he joined a workshop where he worked on gates and windows.With his creativity in imparting the rangoli patterns on the metal gates, he become so popular and started his own workshop.He have be selling fireworks, sugarcane, Ganesha statues and other crafsmenship, crafting a sanitary towel didn't seem like a big deal.

           Soon he started researching on the materials used in the sanitary towel, he found cotton is the material used.He started out by purchasing the best quality cotton he could find and made a few samples. He wanted the samples to be tested by his wife and sister for immediate test results.Initially his wife was reluctant and later started to support, but that was not for long time.

           He says "His wife left him a year and half after he started his research", because he was giving the sanitary towels and was expecting the feedback for that.Failing the attempts made with his wife and sister, he started to request help from medical college students and again getting a failure result because they too were not ready to discuss in depth.

            Atlast himself being the testing material. He went on collecting blood from a butcher shop and treating it chemically to prevent coagulation, he wore a bladder-and-tube contraption and women's underwear for a week. His homemade uterus would release a small dose of blood whenever pressed.

          He tried different approaches because of the unsastisfactory results.He distributed the towels free and asked women to return the used ones. "It wasn't easy," says Muruganantham. "They thought I would use it for black magic." Her mother also left her after seeing his son with a room full of used sanitary towels".

           Hardwork never fails,after two long years,he figured out that towels were made of pine wood cellulose derived from the bark of the tree. He approached American manufacturers via email with the help of local teachers. The manufacturers sent him board-like sheets that he puzzled over for 10 days until he tore them in half to reveal compressed fibres.

Muruganantham found required a machine costing more than £300,000, which reclaims the fibres into usable cellulose. "I decided to make a simple version of this machine, to re-engineer it," he says. It took him more than four years of trial and error to fabricate one in his workshop. In 2006, his machine won the award for the best innovation for the betterment of society from the IIT, Madras.

           It isn't easy that you meet a man who endured public ridicule for years, or received a presidential award for innovation. Softly spoken and unassuming, this 46-year-old inventor leaves you howling with laughter as he narrates his tales. The ability to mock himself is one of his chief charms. "Women fled at the sight of me; people used to call me mental and wondered if I had weird diseases," he recalls. "I was even suspected of being possessed by a bad spirit. No one used to come near me during full moons because of that. I had to meet what friends I had in secret."

            Muruganantham refuses to sell his innovation to the corporate world. "I didn't take the money route because I saw my parents struggle for survival," he explains. "I knew that this machine could provide a sustainable livelihood for many rural women."His company sells the 65,000 machines directly to rural women with the help of bank loans, NGOs and women's SHG. An operator can learn the entire towel-making process in three hours and then employ three others to help with processing and distribution.

            A basic machine produces 1,000 sanitary towels a day; the pneumatic version churns out 3,000. Women pack around six to eight towels in a packet and sell them for as little as 13 rupees (16p).

Process Involved:

The towel-making machine transforms cellulose into sterilised towels in a four-part process.

1. In the first stage, it chops up wood using a powerful motor. 
2. Then the operator compresses the pulp manually into a towel shape by controlling a core-forming unit with a foot pedal. 
3. They wrap each towel with a non-woven fabric and seal them with another pedal unit. 
4. Finally, they sterilize the towels by exposing them to ultraviolet light, trimming the end product and affixing strips before packing.

           The entire system operates on a woman-to-woman basis. Women making the towels spread awareness of the product locally, eventually helping others make the shift to this more hygienic method of control. Setting up 100,000 units, he says, will generate employment for one million women. "No one is bothered about uneducated and illiterate people. Through this model, they can live with dignity". It is hard to create a revolution when the entire topic is largely taboo. "Women cannot ask family members to buy it for them, because they have shyness as a problem," says Nilendu Chatterjee, manager of the corporate social responsibility division of Jindal Steel & Power in Orissa. The company has installed four machines that employ 32 women through its Shodashi (sweet 16) programme. 

          Seven months after visiting a tribal village in Uttarakhand, he received a call from a mother who told him that her little girl was going to school. It was the first time a woman had made enough money to give her daughter an education in the history of that community. This, Muruganantham says,  "his greatest compliment".

Link : Jayashree Industries

Interest are the interest now!!

The students are waiting on the higher secondary public examination results, with their fingers crossed. For many, education after +2 had always been a dream or struggle in one-way or the other. Nevertheless, when the  ‘Education Loan’ scheme came into practice, things were put in place and helped millions of passionate dreamers to realize their Kanavu (Dream).

However, getting an educational loan is a tiresome process, for both the parents and the students as well. To the dismay, the complications do not just end by that; they continue while repaying the interest too. I am a 2007 passed out Engineering graduate from a private institution and currently am a working professional. I availed my education loan in one of the Nationalized Bank. Right from the first year, my father has been paying the interest on monthly basis. In 2009, Government announced a CSIS - Interest subsidy  scheme for students who have availed education loan ,for their period of study + six months or one year after getting their job (referred to as moratorium period). In accordance with the scheme, for students who availed loan from 2009 -2010 academic year, no interest will be debited from their account; they will have to only pay the principal amount. For students who availed loan prior to 2009, eligible students’ (whose parents income <4.5L Per Annum) interest will be exempted, except for, the previous payments will not be reimbursed. In my case, even after 2009, I had to pay the interest where in my father continued on my behalf, till when I became employed. I am paying the interest from July 2011 till April 2012. Though I agree that, through this CSIS, I was partially benefited because, a part of the interest I paid got reimbursed. But full interest subsidy is what, I am entitled for. So, what is this interest subsidy scheme all about? Is it just eyewash? This article is a representative voice of the many us and I am cocksure that I am just one among thousands, who suffer this issue.

On a finishing note, I would like to address my fellow friends; if you have availed educational loan from a bank, please realize the responsibility to pay back, so that the bank would be happy to spend it for another student. Let us just pass on the relay stick and collectively make it to the winning line!

தோப்புக்கரணம்

     ஒரு காலத்தில் தோப்புக்கரணம் போடுவது என்பது பள்ளிகளில் மிகச் சாதாரணமான விஷயம். தவறு செய்தாலோ,வீட்டுப்பாடம் எழுதி வரா விட்டாலோ ஆசிரியர்கள் மாணவர்களைத் தோப்புக்கரணம் போட வைப்பது வாடிக்கை. பரிட்சை சமயத்தில் பக்தி அதிகரித்து மாணவர்கள்  அதிக மதிப்பெண் பெற தாங்களாகவே பிள்ளையார் முன்தோப்புக்கரணம் போடுவதுமுண்டு. ஆனால் இக்காலத்தில் தோப்புக்கரணம் போடுவதை அதிகமாக நாம் காணமுடிவதில்லை. ஆனால் இந்த தோப்புக்கரணம் அமெரிக்காவில் ஆராய்ச்சிக்கு எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது என்று  சொன்னால்ஆச்சரியமாக இருக்கிறதல்லவா? லாஸ் ஏஞ்சல்ஸைச் சேர்ந்த மருத்துவர் எரிக் ராபின்ஸ் (Dr.Eric Robins) இந்த எளியஉடற்பயிற்சியால் மூளையின் செல்களும் நியூரான்களும் சக்தி பெறுகின்றன என்கிறார். அவர் தன்னிடம் வரும்நோயாளிகளுக்கு அந்த உடற்பயிற்சியை  சிபாரிசு செய்வதாகக் கூறுகிறார். பரிட்சைகளில் மிகக் குறைந்தமதிப்பெண்கள் எடுக்கும் ஒரு பள்ளி மாணவன் தோப்புக்கரண  உடற்பயிற்சியைச் சில நாட்கள் தொடர்ந்து  செய்த பின்மிக நல்ல மதிப்பெண்கள் வாங்க ஆரம்பித்ததாகக் கூறுகிறார்.

    யேல் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த நரம்பியல் நிபுணரான டாக்டர் யூஜினியஸ் அங்(Dr. Eugenius Ang) என்பவர்காதுகளைப் பிடித்துக் கொள்வது மிக முக்கிய அக்குபஞ்சர் புள்ளிகளைத் தூண்டி விடுகின்றன என்று சொல்கிறார். அதனால் மூளையின் நரம்பு மண்டல வழிகளிலும் சக்தி வாய்ந்த மாற்றங்கள் ஏற்படுவதாக அவர் தெரிவிக்கிறார். இடது கையால் வலது காதையும்,
வலது கையால் இடது காதையும் பிடித்துக் கொண்டு உட்கார்ந்து எழுகையில்மூளையின் இரு பகுதிகளும் பலனடைகின்றன என்று சொல்கிறார்.

    தோப்புக்கரணம் போடுவதால் ஏற்படும் மாற்றங்களை EEG கருவியால் டாக்டர் யூஜினியஸ் அங் அளந்துகாண்பித்தார். மூளையில் நியூரான்கள் செயல்பாடுகள் அதிகரிப்பதை பரிசோதனையில் காண்பித்த அவர்மூளையின் வலது, இடது பாகங்கள் சமமான சக்திகளை அடைவதாகவும் சொன்னார். மிக நுண்ணிய தகவல்அனுப்பும் காரணிகள் வலுப்பெறுவதும் பரிசோதனையில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது. டாக்டர் யூஜினியஸ் அங்தானும் தினமும்
தோப்புக்கரணம் போடுவதாகக் குறிப்பிடுகிறார்.

Autism, Alzheimer போன்ற இக்காலத்தில்  அதிகரித்து வரும் நோய்களுக்குக் கூட இந்த தோப்புக்கரண உடற்பயிற்சியை ஆராய்ச்சியாளர்கள் பரிந்துரைக்கிறார்கள். தோப்புக்கரணம் தினமும் செய்வதன் மூலம் மேற்கண்ட நோய்களால் பாதிக்கப்பட்ட குழந்தைகள் மிக நல்ல பலன்களைப் பெறுவதாக அவர்களது பரிசோதனைகள் சொல்கின்றன.

ப்ராணிக் சிகிச்சை நிபுணர் கோ சோக் சூயி (Master Koa Chok Sui) தன்னுடைய Super Brain Yoga என்ற புத்தகத்தில் தோப்புக்கரணத்தைப் பற்றியும் அதன் பலன்கள் பற்றியும் குறிப்பிட்டுள்ளார். தன்னுடைய சொற்பொழிவுகளிலும் இதை அதிகம் குறிப்பிடுகிறார். இதனால் தான் தோப்புக்கரணம் பள்ளிகளில் நம் முன்னோர்களால் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு இருக்கலாம் என்றுதோன்றுகிறது. படிக்காத மாணவர்கள் தோப்புக்கரண முறையால் தண்டிக்கப்படுவதன் மூலம் அவர்களது அறிவுத்திறன் அதிகரிக்க வழியும் காண்பிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று தோன்றுகிறது.

இந்த தோப்புக்கரணப்பயிற்சியை தினந்தோறும் மூன்று நிமிடங்கள் செய்தால் போதும் வியக்கத் தக்க அறிவு சார்ந்தமாற்றங்களைக் காணலாம் என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் கருதுகிறார்கள். அவர்கள் பரிந்துரைக்கும் தோப்புக்கரண பயிற்சியை அவர்கள் சொல்கின்ற முறையிலேயே காண்போமா?

  உங்கள் கால்களை உங்கள் தோள்களின் அகலத்திற்கு அகட்டி வைத்து நின்று கொள்ளுங்கள். உங்கள் பாதங்கள்நேராக இருக்கட்டும். வலது காதை இடது கையின் பெருவிரலாலும் ஆட்காட்டி விரலாலும் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள். அதே போல் இடது காதை வலது கையின் பெருவிரலாலும் ஆட்காட்டி விரலாலும் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள். பிடித்துக்கொள்ளும்போது இடது கை உட்புறமாகவும், வலது கை வெளிப்புறமாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பது முக்கியம்.

மூச்சை நன்றாக வெளியே விட்டபடி அப்படியே உட்கார்ந்து மூச்சை உள்ளே நன்றாக இழுத்தபடி எழுந்துநில்லுங்கள். மூச்சும், உட்கார்ந்து எழுவதும் ஒரு தாளலயத்துடன் இருக்கட்டும். செய்து பழக்கமில்லாதவர்களுக்கு ஆரம்பத்திலேயே மூன்று நிமிடங்கள் தொடர்ந்து தோப்புக்கரணம் செய்வது கடினமாக இருக்கலாம். அப்படிப்பட்டவர்கள் ஒரு நிமிடம் செய்வதில் இருந்து ஆரம்பித்து நாட்கள் செல்லச் செல்லஇரண்டு நிமிடங்கள், பிறகு மூன்று நிமிடங்கள் என்று அதிகரியுங்கள். ஆராய்ச்சியாளர்கள் சொல்லும் மிக நல்ல பலன்களைப் பார்க்கும் போது உங்கள் அறிவுத் திறனின் வளர்ச்சிக்காகமூன்று நிமிடங்கள் தினமும் செலவழிப்பது மிகப்பெரிய விஷயமல்ல அல்லவா?

V2 CAN - Meeting Project objectives differently

An experience sharing

Blind people work together and make parts of Boilers at Trichy for IOCL’s Paradip Refinery project.

             21st December 2011 has etched an unforgettable memory in my mind. I was at Tiruchirapalli on a mission to expedite supplies of Boilers at BHEL’s works for Power plant of IOCL’s ongoing Paradip Refinery Project. BHEL has outsourced non-pressure parts of these boilers to certain vendors nearby Trichy. ‘ORBIT’ is among such outsourced vendors, who is making Pins & Clamps of these boilers for our project. We decided to visit ORBIT also for review and expediting balance supplies.

             When we reached ORBIT works, we were greeted by their President Mr. P.R. Pandi, who himself is a blind person. To my utter surprise, the whole ORBIT workshop is run by blind persons. Though I was aware of certain special schools and institutions for blind persons but never heard about any manufacturing industry run completely by such persons. What I saw next inside the workshop is quite difficult to believe.

             I had never witnessed such well coordinated and coherent working by blind persons. People were segregating the raw material, feeding the raw material on cutting, shearing and punching machines with the help of their fellow blind friends, collecting the final products and bagging them after quality checks. The whole manufacturing process was efficiently done and finished product was meeting the quality standards. I was lost in deep admiration seeing their untiring efforts for making vital parts for my project and emotionally touched. Their interpersonal understanding and collective effort was exemplary and far better as compared to normal workers engaged in other industrial units. Below photos depict it completely but silently…

             People were working with no ego and communication was being made not with vital sensory organs like eyes, but with their hearts. I was thrilled and compelled to think that dedicated and sincere working by these special people is a great example towards values of humanity which defies all laws of Project management. Calm and peace prevail here in their coordinated rhythm of working against any feeling of industrial acrimony.

             What came next was even more surprising. A physically handicapped welder was doing welding on the job and was assisted by a blind helper. We saw his blind helper almost running and going to store room next door to fetch the electrodes quickly. When enquired how he could do such job with much ease, my fellow companion from BHEL, Mr. Jai Ram told me that every worker working here is fully conversant with the layout of workshop and does the job with calculated steps – concepts of time and motion study, well grasped by them by heart. I was overwhelmed by their indomitable spirit, everlasting zeal and working in perfect harmony.

            At the end, ORBIT president Mr. Pandi requested me ‘Sir, if you come across any blind person, please direct him to me, we will make him our team member here’. I controlled my emotions, advised them to maintain time-lines and quickly moved out with mixed feelings, thinking and admiring effort and passion of ORBIT in this endeavor and with firm conviction that Paradip Refinery Project will soon be a realised dream.

Courtesy:

Arvind Kumar

Chief Project Manager-PDRP

Indian Oil Corporation Ltd.

Refineries Head Quarters, New Delhi

and my colleague Tamil for passing this news to me.

நாசாவுக்கே தண்ணிகாட்டிய திருநள்ளாறு

   "இன்று பல நாடுகள் செயற்கைகோள்களை விண்வெளிக்கு அனுப்பி வருகின்றன.  அவற்றில் செல்போன் பயன்பாடு, ராணுவ பயன்பாடு,உளவு என பல்வேறு காரங்களுக்காக பயன்படுத்தப்படுகிறது.  சில வருடங்களுக்கு முன்பு அமெரிக்க செயற்கைகோள் ஒன்று பூமியின் குறிப்பிட்ட பகுதியை கடக்கும் பொது மட்டும் 3 வினாடிகள் ஸ்தம்பித்துவிடுகிறது.  3 வினாடிகளுக்கு பிறகு  வழக்கம்போல் வானில் பறக்க ஆரம்பித்து விடுகிறது. எந்தவித  பழுதும் அதன் செயற்கைகோளில், அதன் கருவிகளில்ஏற்படுவதில்லை.இந்த சம்பவம் நாசாவிற்கு அதிர்ச்சி கலந்த ஆச்சரியதயை அளித்தது.

    இது எப்படி சாத்தியம்??? - என்பதை ஆராய்ந்து, கிடைத்த முடிவு நாசாவை மட்டுமல்ல, உலகையே மிரள வைத்தது.

     ஆம்! எந்த ஒரு செயற்கைகோளும் பூமியில் இந்தியாவின்-தமிழ்நாடு  அருகில் உள்ள புதுச்சேரி- திருநள்ளாறு ஸ்ரீ தர்ப்பநேஷவரர் கோவிலுக்கு மேல் நேர் உள்ள வான்பகுதியை கடக்கும் 3 வினாடிகள் மட்டும்   ஸ்தம்பித்துவிடுகின்றன. அப்படி நிகழ்வதற்கு என்ன காரணம் ???

   ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு வினாடியும்  கண்ணுக்கு தெரியாத கருநீலகதிர்கள் அந்த கோவிலின் மீது விழுந்துகொண்டே இருக்கிறது.இரண்டரை வருடங்களுக்கு ஒரு முறை நடக்கும் சனி பெயர்ச்சியின் பொது இந்த கருநீலகதிர்களின் அடர்த்தி மிகவும் அதிகமாக இருக்கும்.  விண்வெளியில் சுற்றி கொண்டிருக்கும் செயற்கைகோள்கள் இந்த கருநீலகதிர்கள் பாயும் பகுதிக்குள் நுழையும்போது ஸ்தம்பித்து விடுகின்றன.   அதே நேரத்தில் செயற்கைகோள்களுக்கு எந்த  விதபாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லை.

இதில்குறிபிடத்தக்க அம்சம் என்னவென்றால்  இந்த கோவில்தான்  இந்துக்களால்  'சனிபகவான்' தலம் என்று போற்றபடுகிறது.  இந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு நாசாவிலிருந்து பல முறை  திருநள்ளாறு வந்து ஆராய்ச்சி செய்து விட்டனர்.  மனிதனை மீறிய சக்தி உண்டு என்பதை உணர்ந்தனர்.  அவர்களும் சனிபகவானை கையெடுத்து கும்பிட்டு உணர்ந்தனர்.   இன்று வரை விண்ணில் செயற்கைகோள்கள்  திருநள்ளாறு பகுதியை கடக்கும் பொது ஸ்தம்பித்து கொண்டே இருக்கிறது."

   இந்த செய்தியை கேட்டு பிரமிக்காதவர்கள் நம்முடைய முன்னோர்களை நினைத்து கட்டயம் பிரமிக்கவேண்டும்.  நாம் பல  செயற்கைகோள்கள்  கொண்டு கண்டறியும் சனிகோளின் கதிர்வீச்சு விழும் பகுதியை கண்டு பிடித்து அதற்கென ஒரு கோயிலையும் கட்டி , கதிர்வீசுகள் அதிகள் விழும் நாட்களையும் கணக்கிட்டு அதற்க்கான நாளை சனிபெயர்ச்சி என்று அறிவிக்கும் திறமையை,நம்மால் நினைத்துக்கூட பார்க்க முடியாத ஒரு தொலைநோக்கு பார்வை கொண்ட நம் முன்னோர்களை நினைத்து என்னால் பிரமிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

இதை விஞ்சும் வகையில் ஒரு விசயம் கேள்வி பட்டேன். நீங்கள் எதாவது சிவன் கோவிலுக்கு சென்றால் அங்கே  நவகிரகங்களை நன்றாக கவனியுங்கள்.  அந்த சிலைகளின்மேல் கட்டப்பட்டுள்ள துணிகளையும் நன்றாய் உற்று பாருங்கள்!!

உங்கள் அறிவியல் அறிவையும் கொஞ்சம் தட்டிவிடுங்கள்!!   எந்த கோள் எந்த நிறத்தில் இருக்கும் என்பதை நம் முன்னோர்கள் கட்டிவைத்திருக்கும் அந்த துணிகளில் கண்டறியுங்கள், பிரமித்து போவீர்கள் பெரியோர்களின் அறிவாற்றலை நினைத்து, இந்தஅறிவியலின் அதிசயத்தை அனைத்து தலைமுறையும் அறியவேண்டும், அதற்காக அவர்கள் நம்மை பின்பற்ற வைத்ததுதான் கடவுள் மார்க்கம் என்றே நான் எண்ணுகிறேன்...

எது எப்படியோ??? நமது முன்னோர்கள் நம்மை விட கில்லாடிகள் !!!!

எப்படியா ??

அவர்கள் போட்ட புதிருக்கு இன்னும் விடை தெரியாமல் அலைந்து கொண்டிருகிருகிறோம்.. அறிவியல் வளர்ச்சியோடு.

நமக்கு மேலே ஒருவனடா....